W czasie pobytu w Austrii w 2001 r, postanowiłem z żoną wyjść na jakiś szybki, łatwy szczyt. Wyjechałem z Bad Mitterndorf, gdzie nocowaliśmy w stronę doliny Solktal w Niskich Taurach. Sama dolina jest jak większość alpejskich dolin – U-kształtna, czyli pochodzenia polodowcowego. Dosyć słabo zamieszkana, Droga prowadzi długo dnem, bez większych podjazdów, ale pod koniec nagle pojawiają się serpentyny i szybko dociera się na wysokość prawie 1800 metrów. Na przełęczy nie ma zbyt wiele miejsca na parkowanie, są pobocza, gdzie można zostawić pojazd. Większość ludzi idzie do jezior polodowcowych, leżących niedaleko od drogi. Ja z żoną idziemy za znakiem pokazującym na szczyt Hornfeldspitz. Podejście z przełęczy to około 450 metrów, czyli godzina drogi. Podejście łatwe, bez większych trudności. Ruch mały, pierwszego turystę spotkaliśmy dopiero na szczycie. Widok ze szczytu przypominał nasze Tatry Zachodnie, na północ widać całą dolinę Solktal, przy lepszej widoczności zapewne ujrzelibyśmy Dachstein. Dookoła szczyty Niskich Taurów, o podobnej wysokości, najciekawszy widok na zachód, gdzie u podnóża dwutysięczników leżały górskie stawy polodowcowe. Wierzchołek uwieńcza krzyż z księgą wyjść. Oczywiście wpisaliśmy się, była nawet pieczątka z nazwą i wysokością naszej góry. Na szczycie spędziliśmy dłuższą chwilę, bo pogoda była ładna, ciepło, jedynie widoczność słaba. Wierzchołek jest trawiasty, pokryty kobiercem kwiatów, dość rozległy. W drodze powrotnej spotkaliśmy tylko dwoje turystów. Zeszliśmy tą samą trasą i wróciliśmy do pojazdu, przez Solktal do Bad Mitterndorf.
